Iwa-ryu

Aikido is een Japanse krijgskunst die in het begin van de vorige eeuw is ontwikkeld door Morihei Ueshiba (1883 – 1969). Het is een vorm van zelfverdediging waarbij men gebruik maakt van de kracht of energie van de aanvaller. Het doel is om een aanval te neutraliseren, om de aanvaller te controleren en niet om deze te verwonden.Uitgangspunt is ook om wrijving of botsingen zo veel mogelijk te vermijden, zelfs in een situatie van lichamelijke agressie. Jezelf veilig stellen door een snelle, juiste verplaatsing en balansverstoring zijn belangrijke onderdelen van het Aikido. Daarnaast leer je verschillende klemmen, worpen en controles (in bedwang houden van de tegenstander). Ook ukemi, het valbreken, is van groot belang bij Aikido. In Aikido kom je elementen tegen uit Aiki-Jutsu, Jiu-jitsu en uit zwaard- en stokkunsten. Waren de traditionele krijgskunsten er in eerste instantie op gericht om een tegenstander te overwinnen, het moderne Aikido is geëvolueerd tot een krijgskunst die zowel de lichamelijke als geestelijke gezondheid van de beoefenaar ten goed komt. Men traint voortdurend lichaam en geest, probeert steeds zichzelf te verbeteren. Men oefent steeds met verschillende partners, waarbij de nadruk ligt op het gegeven dat beide partners kunnen leren. Tijdens de oefeningen wordt er rekening gehouden met elkaars trainingsniveau. Aanvankelijk zijn de oefeningen nog erg statisch, na verloop van tijd worden de bewegingen dynamischer. Het Aikido kent geen wedstrijdelement, er is winnaar noch verliezer.